Położenie i krajobraz

Park Krajobrazowy Promno znajduje się około 25 km na wschód od Poznania, na południe od linii kolejowej Poznań – Pobiedziska – Gniezno, pomiędzy drogą krajową nr 5 przebiegającą na północ od jego granic, a granicą gminy Pobiedziska na południowym wschodzie. Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski według Kondrackiego Park Krajobrazowy Promno położony jest w obrębie mezoregionu Równina Wrzesińska.

Rzeźba terenu została ukształtowana w wyniku działalności lądolodu, a dokładniej w czasie stadiału poznańskiego zlodowacenia bałtyckiego, gdy obszar parku znajdował się w strefie marginalnej (czołowej) lądolodu.

Dziś tereny parku są uważane za jedną z najlepiej wykształconych części środkowopoznańskiej moreny czołowej. Jest to tak zwana pobiedziska morena czołowa – pasmo pagórkowatych i falistych wzniesień. Najlepiej wykształcone moreny czołowe (o wysokości sięgającej 120–125 m n.p.m.) znajdują się w strefie pomiędzy Wagowem a Promnem. Kulminacją tego pasma jest najwyższe wzniesienie koło Kapalicy, o wysokości 127,1 m n.p.m. Poza pagórkami moreny czołowej na terenie parku występuje szereg innych form młodoglacjalnych, między innymi pagórki moreny dennej, wysoczyzna morenowa, rynny polodowcowe, wały ozowe i równiny sandrowe. W rejonie Kociałkowej Górki rozciąga się wysoczyzna morenowa pagórkowata. Północno-zachodnie i południowo-wschodnie krańce parku zajęte są przez sandry, powstałe wskutek osadzania się żwirów i piasków niesionych przez wody roztopowe wypływające z lądolodu.

W okolicy Zbierkowa występuje wał ozowy – wydłużony pagórek powstały wskutek osadzania piasku i żwiru przez wody płynące pod lądolodem lub w jego szczelinach. Występujące tu jeziora to na ogół niewielkie zbiorniki powstałe w zagłębieniach wytopiskowych. Do większych akwenów należą jeziora: Dębiniec, Wójtostwo, Dobre i Brzostek oraz zespół śródleśnych zbiorników w dolinie Cybinki (Rowu z Wierzyc) – jeziora: Ósemka, Uli, Cyganek, Baba i Okrąglak. Mniejsze zbiorniki mają charakter okresowy.

Wody płynące to trzy cieki: kanał Szkutelniak i Kanał Czachurski, które są pochodzenia naturalnego, ale w przeszłości zostały uregulowane i przebudowane, a także Cybinka odwadniająca wschodnią cześć parku. Jezioro Okrąglak wraz z fragmentem doliny Cybinki chronione jest jako rezerwat krajobrazowy o powierzchni 8,14 ha.

Głównym elementem krajobrazu parku są kompleksy leśne porastające pasmo moren czołowych w części zachodniej i centralnej oraz równinę sandrową w części wschodniej.