W krajobrazie Sierakowskiego Parku Krajobrazowego zwracają uwagę liczne jeziora, których jest tu kilkadziesiąt. Mają one pochodzenie polodowcowe i większość z nich powstała w wyniku wypłukania podłoża przez wody roztopowe spływające z topiącego się lądolodu. Płynąca pod lodem wartko woda wyżłobiła głębokie rynny, nierzadko bardzo głębokie i o stromych zboczach. Tego typu jeziora nazywane są jeziorami rynnowymi. Niektóre z nich są silnie wydłużone i wąskie (jak Jezioro Lutomskie) a czasem w jednej rynnie znajduje się ich więcej. Tak jest w przypadku Jeziora Śremskiego i położonego na południe Jeziora Małego. Większość jezior rynnowych na terenie Sierakowskiego Parku Krajobrazowego zorientowana jest w kierunku północ-południe a ich wody drobnymi ciekami uchodzą do Warty.
Jezioro Śremskie jest najgłębszym zbiornikiem Parku, w najgłębszym miejscu sięga czterdziestu pięciu metrów, a ze względu na to, że znajduje się na wysokości około 39 m n.p.m. to jego dno znajduje się już poniżej poziomu morza. Zjawisko takie nazywamy w geomorfologii kryptodepresją. Jezioro Śremskie jest jedynym w Wielkopolsce jeziorem kryptodepresyjnym.