Krajobraz Sierakowskiego Parku Krajobrazowego został ukształtowany przez ostatnie zlodowacenie. Lądolód nasuwając się od północy niósł w swej masie piaski, gliny, żwiry i głazy, które po stopieniu się lodu osadzały się w terenie. Duża masa lodu pod swoim naciskiem na podłoże pchała też materiał skalny pod i przed lodem. Materiał ten po stopieniu się lądolodu utworzył płaskie lub o formie wałów wzniesienia, które mogły ulegać następnie erozji – rozcinaniu przez spływające wody tworzące doliny. Tak transportowany przez lądolód materiał nazywany jest moreną a utworzone przez niego wzniesienia wysoczyzną morenową. Porozcinana przez liczne doliny wysoczyzna morenowa widoczna jest w terenie jako liczne pagórki między którymi znajdują się podmokłe zagłębienia lub zbiorniki wodne.
