Lądolód, który ukształtował teren Sierakowskiego Parku Krajobrazowego nasuwając się z północy niósł poza lodem również materiał skalny: gliny, piaski, żwiry i głazy. Naniesiony w ten sposób materiał został osadzony na terenie po ustąpieniu lądolodu. Szczególnie zauważalne są duże kamienie i głazy, które przeszkadzają w uprawie ziemi i dlatego są zbierane z pól. Najbardziej widoczne są one po zimie, gdy w wyniku zamarzania ziemi kamienie wypychane są na powierzchnię – dawniej mówiono o tym zjawisku, że „ziemia rodzi kamienie”. W przeszłości duże kamienie i głazy wykorzystywane były do budowy fundamentów, brukowania dróg a także budowy budynków gospodarczych. Leżące na skrajach pól w nasłonecznionych miejscach sterty kamieni są też schronieniem np. jaszczurek, które chętnie się na nich wygrzewają.
