Kasztan jadalny to drzewo pochodzące z Azji Mniejszej. W starożytności został rozprzestrzeniony przez Rzymian w rejonie śródziemnomorskim a później także w południowej i zachodniej Europie. W Polsce spotkać go można na zachodzie kraju, głównie jako drzewo dekoracyjne w parkach.
Choć nazwa kasztana jadalnego kojarzyć się może ze zbieranymi w parkach jesienią kasztanami, to są to owoce zupełnie innego drzewa – kasztanowca pospolitego z rodziny mydleńcowatych. Owoce kasztanowca pospolitego, nazywanego też białym, są niejadalne (a nawet trujące!) podczas gdy owoce kasztana jadalnego można jeść zarówno na surowo jak i po przetworzeniu. Kasztan jadalny należy do rodziny bukowatych. Drzewa rosnące w terenie otwartym często mają nisko osadzoną koronę lub wręcz krzaczasty pokrój. W warunkach polskich kasztany jadalne wytwarzają owoce, jednak są one najczęściej puste lub bardzo małe.
W parku podworskim w Chalinie rósł pomnikowy kasztan jadalny, z którego w latach 2005-2006 udało się zebrać owoce. Owoce te następnie wysiano i dzięki temu na polanie rośnie obecnie pięć kasztanów. Wiekowe pomnikowe drzewo, ze względu na znaczne wypróchnienia pnia przewróciło się w 2016 roku.