Śródpolne aleje drzew pełnią w krajobrazie otwartym wiele funkcji. Stanowią ostoje dla zwierząt oraz korytarze ekologiczne – mogą się nimi przemieszczać gatunki leśne, które inaczej nie są w stanie pokonać otwartych terenów. Na przykład dla występującej w lasach wokół Chalina popielicy szarej, która prawie nie schodzi na ziemię i porusza się głównie po gałęziach drzew i krzewach śródpolna aleja drzew łącząca dwa kompleksy leśne jest jak most, po którym może bezpiecznie przejść. Dodatkowo wiekowe drzewa z wypróchnieniami są świetnym schronieniem przed drapieżnikami a dojrzewające owoce pożywieniem. Nie tylko dla popielicy śródpolne aleje są ważnym elementem krajobrazu umożliwiającym przemieszczanie się. Poruszające się przy pomocy echolokacji nietoperze również wykorzystują aleje śródpolne, tym razem jako elementy orientacyjne. Lecąc przez teren otwarty nietoperze potrzebują obiektów terenowych, od których odbijają się wydawane przez nie dźwięki. Takimi obiektami są głównie obiekty liniowe jak aleje, wzdłuż których nietoperze przemieszczają się podczas lotów na żerowiska oraz do miejsc zimowania. Śródpolne aleje drzew są więc ważnym elementem krajobrazu nie tylko dla człowieka.
