Książka uhonorowana Dyplomem na XX Ogólnopolskim Przeglądzie Książki Krajoznawczej i Turystycznej w Poznaniu (2011).
Powidzki Park Krajobrazowy utworzony został w 1998 r. w celu ochrony i zachowania krajobrazu oraz ekosystemów jezior polodowcowych i związanych z nimi rzadkich gatunków flory i fauny. Na malowniczy i urozmaicony krajobraz Parku składają się rynny polodowcowe, wzgórza moreny czołowej, powierzchnie moreny dennej i równina sandrowa oraz liczne duże i małe jeziora połączone niewielkimi ciekami lub sztucznymi kanałami. Na terenie Parku znajdują się jedne z największych i stosunkowo czystych jezior Wielkopolski – Powidzkie i Niedzięgiel. Park chroni też wartości kulturowe. Stanowi przykład ludzkiej działalności, związanej z długoletnią gospodarką rolną i leśną na terenie samego Parku i w jego najbliższym otoczeniu, która nadała polodowcowemu krajobrazowi tego terenu specyficzny charakter. Zachowane w jego otoczeniu dwory, pałace, obiekty sakralne i gospodarcze są świadectwem obecności na tym terenie dawnych właścicieli, ich świadomej pracy na rzecz gospodarki i kultury Wielkopolski.
Ze względu na walory kulturowe i przyrodnicze Park wpisany został do Kanonu Krajoznawczego Wielkopolski – swoistego informatora krajoznawczego o najbardziej interesujących obiektach i miejscach w regionie.
Na terenie Parku mogą być rozwijane następujące rodzaje turystyki: poznawcza (ekoturystyka, krajoznawcza, ornitologiczna), kwalifikowana (piesza, rowerowa, kajakowa, żeglarska, konna i narciarska – wyłącznie narciarstwo biegowe), wypoczynkowa (pobytowa, weekendowa, agroturystyka).
